Wydarzenia

Zakroczym

W dniu 13.02.2024 odwiedziłam Zakroczym- małe miasteczko w powiecie nowodworskim położone koło godziny drogi od Warszawy.
Możemy tam dojechać prywatnymi busami z Płocka, Warszawy, Liwu.
W mieście jest wiele zabytków. Najważniejsze z nich to:
• kościół parafialny pw. Podwyższenia Krzyża gotycko-renesansowy z XV/XVI w., odbudowany w 1949, w ścianach północnej i południowej wmurowane szwedzkie kule armatnie,
• kościół i klasztor oo. Kapucynów z 1758, barokowy, fundacji Józefa Młockiego,
• „Latarnia” – pomnik ku czci powstańców z 1831 i 1863 oraz poległych w latach 1939–1945,
• „Góra Zamkowa” z budynkiem dworu z XIX w. na piwnicach z wieku XV. W tym miejscu, na terenie zwanym starostwo, znajdują się pozostałości po dworze (kurii) książęcym Piastów mazowieckich. Dwór wzniesiony zapewne 1. ćwierci wieku XV (sprzed 1422). Budynek murowany zwany „lapidea alias kamienica” odbudowany przed 1549 na miejscu pierwotnego, również murowanego z cegieł, rozbudowany został przed 1616. Zabudowania dworu zniszczone zostały w 1657. W 1822 ruiny zostały rozebrane a materiał użyto na remont kościoła parafialnego. Przed 1828 istniał jeszcze mały, sklepiony budynek, w którym przechowywano księgi grodzkie. Fragmenty zabudowy zamku istniały jeszcze w 2. poł. wieku XIX. Obecnie zachowane trzy murowane piwnice, pod budynkiem z w. XIX, zbudowane z cegły o układzie mieszanym, częściowo polskim oraz blokowym ze sklepieniami kolebkowymi,
• grodzisko „Czubajka” funkcjonujące od XI do XIV w. Położone jest w pn.-wsch. części miasta, na wysokim brzegu Wisły. Gród po raz pierwszy poświadczono w 1065. Siedziba kasztelana Wojciecha wzmiankowanego w 1254. Gród zniszczony i spalony w 2. poł. XIII w., następnie odbudowany. W latach 1345–1370 należał do dzielnicy płockiej Mazowsza. Król Kazimierz Wielki przekazał go w 1355 w czasowy zarząd księciu mazowieckiemu Siemowitowi III.
Polecam każdemu odwiedzić to miasteczko. Możemy tam pospacerować, podziwiać zabytki oraz przekonać się że małe , mniej znane miejscowości są warte odwiedzenia.

Świątynia Opatrzności Bożej w Warszawie

W dniu 10.02.2024 odwiedziłam Świątynie Opatrzności Bożej w Warszawie. Możemy tam dojechać komunikacją miejską, rowerem, samochodem. Świątynia jest częścią kompleksu Centrum Opatrzności Bożej, w skład którego wchodzą również Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego i Panteon Wielkich Polaków. Centrum Opatrzności Bożej to instytucja kultury powołana przez kard. Kazimierza Nycza – arcybiskupa metropolitę warszawskiego. Jednym z działań podjętych przez Centrum jest organizacja Dnia Dziękczynienia. Idea tego dnia jest związana z kontynuacją historycznej inicjatywy Sejmu Czteroletniego z roku 1792. W dolnej części Świątyni Opatrzności Bożej powstał Panteon Wielkich Polaków Pochowani zostali tutaj:
• Jan Twardowski (1915–2006) – duchowny katolicki, poeta
• Zdzisław Peszkowski (1918–2007) – duchowny katolicki, kapelan Rodzin Katyńskich
• Krzysztof Skubiszewski (1926–2010) – polityk, prawnik, pierwszy minister spraw zagranicznych III RP
• Józef Joniec (1959–2010) – duchowny katolicki, zakonnik pijarski, prezes Stowarzyszenia „Parafiada”
• Andrzej Kwaśnik (1956–2010) – duchowny katolicki, kapelan Federacji Rodzin Katyńskich
• Zdzisław Król (1935–2010) – duchowny katolicki, kapelan Warszawskiej Rodziny Katyńskiej
• Stefan Korboński (1901–1989) i Zofia Korbońska (1915–2010) – działacze niepodległościowi, pochowani tu 1 października 2012.
• Zygmunt Szadkowski (1912–1995) i Wanda Szadkowska (1912–1999) – przewodniczący Rady Narodowej RP wraz z małżonką, pochowani tu 10 listopada 2012.
• Longin Komołowski (1948–2016) – polityk, działacz związkowy i społeczny, pochowany 10 stycznia 2017.
• Wiktor Węgrzyn (1939–2017) – działacz emigracyjny, pochowany 18 lutego 2017.
• Ryszard Peryt (1947–2019) – profesor sztuk teatralnych, pochowany 26 stycznia 2019.
• Marian Duś (1938–2021) – biskup pomocniczy archidiecezji warszawskiej w latach 1986–2013
• Relikwie Jana Pawła II
• W Mauzoleum Prezydentów RP na uchodźstwie pochowani są:
• Władysław Raczkiewicz (1885–1947) – Prezydent Rzeczypospolitej na Uchodźstwie w latach 1939–1947, pochowany 12 listopada 2022.
• August Zaleski (1883–1972) – Prezydent Rzeczypospolitej na Uchodźstwie w latach 1947–1972, pochowany 12 listopada 2022.
• Stanisław Ostrowski (1892–1982) – Prezydent Rzeczypospolitej na Uchodźstwie w latach 1972–1979, pochowany 12 listopada 2022.
• Edward Raczyński (symboliczny grób)
• Kazimierz Sabbat (symboliczny grób)
• Ryszard Kaczorowski (1919–2010) – ostatni Prezydent Rzeczypospolitej na Uchodźstwie, początkowo pochowany w Panteonie Wielkich Polaków. Autorami projektu architektonicznego mauzoleum są Lech i Wojciech Szymborscy.
• W tej części świątyni znajdują się także relikwie:
• bł. Jerzego Popiełuszki (1947–1984) – duchownego katolickiego, kapelana "Solidarności", męczennika (pierwsze relikwie wprowadzone do świątyni, od 2010)
• św. Jana Pawła II (1920–2005) – papieża (relikwie wprowadzone od 2011)
• św. Urszuli Ledóchowskiej (1865–1939) – założycielki Urszulanek Serca Jezusa Konającego (relikwie wprowadzone od 2015)
• św. Andrzeja Boboli (1591–1657) – misjonarza jezuickiego, męczennika, patrona Polski (relikwie wprowadzone od 2013)
• bł. Edmunda Bojanowskiego (1814–1871) – polskiego działacza społecznego, założyciela Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Marii Panny (relikwie wprowadzone od 2014)
• św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego (1822–1895) – arcybiskupa metropolity warszawskiego, założyciela Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi (relikwie wprowadzone od 2015)
• bł. Honorata Koźmińskiego (1829–1916) – założyciela wielu zgromadzeń zakonnych (relikwie wprowadzone od 2015)
• św. Stanisława Papczyńskiego (1631–1701) – założyciela Zgromadzenia Księży Marianów (relikwie wprowadzone od 2015)
• św. Maksymiliana Marii Kolbego (1894–1941) – duchownego, misjonarza franciszkańskiego, założyciela Rycerstwa Niepokalanej, Radia Niepokalanów, męczennika (relikwie wprowadzone od 2016)
• św. Adama Alberta Chmielowskiego (1845–1916) – założyciela Zgromadzenia Braci Albertynów oraz Zgromadzenia Sióstr Albertynek Trzeciego Zakonu Świętego Franciszka Posługujących Ubogim, powstańca styczniowego, malarza (relikwie wprowadzone od 2017)
• św. Faustyny Kowalskiej (1905–1938) – zakonnicy ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, stygmatyczki, apostołki Bożego Miłosierdzia (relikwie wprowadzone od 2018)
• bł. Franciszki Siedliskiej (1842–1902) – założycielki Zgromadzenia Sióstr Nazaretanek (relikwie wprowadzone od 2019)
• bł. Klary Ludwiki Szczęsnej (1863–1916) – współzałożycielki Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego (sercanek, pelczarek) (relikwie wprowadzone od 2020)
• św. Józefa Sebastiana Pelczara (1842–1924) – biskupa przemyskiego, współzałożyciela Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego (pelczarek, sercanek), rektora UJ (relikwie wprowadzone od 2020)
• bł. Elżbiety Róży Czackiej (1876–1961) – niewidomej założycielki Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża, organizatorki Towarzystwa Opieki nad Niewidomymi i "dzieła Lasek" (relikwie wprowadzone podczas beatyfikacji w świątyni, od 2021)
• bł. Stefana kard. Wyszyńskiego (1901–1981) – prymasa Polski, męża stanu, Prymasa Tysiąclecia (relikwie wprowadzone podczas beatyfikacji w świątyni, od 2021)
• św. Rafała Kalinowskiego (1835–1907) – duchownego, karmelity bosego, przeora, powstańca styczniowego (relikwie wprowadzone od 2022)
• bł. Stefana Wincentego Frelichowskiego (1913–1945) – duchownego, harcerza, ofiary obozu KL Dachau (relikwie wprowadzone od 2023)
• św. Józefa Bilczewskiego (1860–1923) – arcybiskupa lwowskiego, rektora UL (relikwie wprowadzone od 2023)
• bł. Zofii Czeskiej (1584–1650) – założycielki Zgromadzenia Panien Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny (prezentek) (relikwie wprowadzone od 2023)
• św. Zygmunta Gorazdowskiego (1845–1920) – duchownego, założyciela Zgromadzenia Sióstr Świętego Józefa (józefitek) (relikwie wprowadzone od 2023). W Kaplicy Najświętszego Sakramentu w towarzystwie tabernakulum od 2019 roku znajduje się relikwia Krzyża Świętego (docelowo ma zostać umieszczona w Kaplicy Wielkiego Piątku).
Polecam każdemu odwiedzić tą świątynie. Możemy zobaczyć tam symboliczne groby wielkich Polaków, relikwie świętych i błogosławionych.

Radom
W dniu 27.01.2024 odwiedziłam Radom-miasto na ramach powiatu , położne koło 1,5 godziny drogi od Warszawy. Możemy tam dojechać koleją, autobusem, samochodem a od niedawna samolotem z wielu miast polskich.
Jest on położony w centralnej części województwa mazowieckiego, choć pod względem historycznym, kulturowym i etnograficznym Radom wraz ze swoim regionem stanowią integralną część Małopolski.
W mieście siedzibę ma wiele urzędów, sądów i różnych instrukcji.
Miasto jest również organizatorem międzynarodowych pokazów lotniczych Radom Air Show. Międzynarodowy Festiwal Gombrowiczowski i Radomski Festiwal Jazzowy są dziś kulturową wizytówką miasta.
Jest tutaj wiele zabytków wartych zobaczenia. Najważniejsze z nich to:
• Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu – skansen znajdujący się w Radomiu, w województwie mazowieckim. Usytuowany w malowniczym, pofałdowanym terenie na południowo-zachodnich obrzeżach miasta, w dolinie Mlecznej. Na obszarze 32 ha zgromadzono ponad 60 obiektów architektury ludowej, głównie drewnianej.
• Muzeum prezentuje kulturę oraz budownictwo regionu radomskiego. Wśród unikatowych zbiorów znajdują się także współcześnie zrekonstruowane zabudowania.
Na terenie Muzeum wyznaczono ścieżkę przyrodniczą biegnącą pomostami ponad mokradłami. Nad jednym ze stawów znajduje się wieża widokowa.
• Grodzisko Piotrówka – gród obronny założony w II poł. X w. na wzniesieniu w pobliżu rzeki Mlecznej. Na początku XI w. rozbudowany, na przełomie X/XI w. wzniesiono w obrębie fortyfikacji kościół pw. św. Piotra – pierwszą radomską świątynię, od której grodzisko wzięło nazwę. W 1959 oraz w latach 2009–2014 prowadzono na obszarze grodziska badania archeologiczne.
• Kościół św. Wacława – gotycka świątynia jednonawowa, wzniesiona ok. 1216 z fundacji Leszka Białego. Najstarszy budynek murowany Radomia. W latach 1780–1978 budynek nie pełnił funkcji sakralnej. W latach 1978–1986 poddany gruntownej renowacji i rekonsekrowany.
• Kościół farny św. Jana Chrzciciela – pierwotnie gotycka świątynia jednonawowa, wzniesiona w latach 1360–1370 z fundacji Kazimierza Wielkiego. W XV wieku do istniejącej gotyckiej bryły dobudowano trzy kaplice (pw. św. Krzyża, pw. św. Trójcy oraz pw. św. Anny) oraz dzwonnicę. W XVI i XVII wieku ufundowano nowe kaplice (tzw. baryczkowską, pw. Najświętszej Maryi Panny oraz Kochanowskich). W XIX wieku kościół kilkakrotnie poddano pracom restauracyjnym, jednak największe zmiany przyniosła przebudowa w latach 1908–1909 w stylu neogotyckim według projektu architekta Józefa Piusa Dziekońskiego. Najcenniejsze elementy wyposażenia świątyni to m.in. chrzcielnica z II poł. XV w., portal i drzwi żelazne z początku XVI w. oraz późnorenesansowy ołtarz kaplicy Kochanowskich wraz z pozostałymi elementami jej dekoracji architektonicznej.
• Dom Gąski: barokowy dom z przełomu XVI i XVII wieku usytuowany w południowej pierzei Rynku. Według tradycji w 1656 mieszkał w nim król Szwecji, Karol X Gustaw (w czasie pobytu w Radomiu nie mógł zająć zamku królewskiego, spalonego wcześniej przez wojska szwedzkie). W budynku mieściła się pod koniec XVIII wieku jedna z pierwszych w mieście aptek należąca do Christiana Valentino.
• Pałac Sandomierski – monumentalny, klasycystyczny dwupiętrowy budynek zaprojektowany przez Antonio Corazziego, wzniesiony w latach 1825–1827 przy trakcie Lubelskim. W XIX wieku siedziba komisji wojewódzkich oraz rządów gubernialnych. Rozbudowany w latach 1938–1942. O monumentalnym charakterze budynku świadczy piętnastoosiowa fasada, wzbogacona trzema ryzalitami ozdobionymi portykiem toskańskim i pilastrami oraz fryzem tryglifowym. Fasada parteru dekorowana boniowaniem.
• Pałac Karschów i Wickenhagenów – monumentalna, eklektyczna kamienica o charakterze pałacowym wzniesiona w latach 1881–1882 dla radomskich fabrykantów, Teodora Karscha i Franciszka Wickenhagena. Wzorowana na pałacu Kronenberga w Warszawie.
• dawna elektrownia – pierwsza elektrownia w tzw. „Kongresówce”, wzniesiona w 1901. Obecnie siedziba Mazowieckiego Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia”.

To tylko kilka zabytków które możemy zboczyć na terenie Radomia. Polecam każdemu odwidzieć to miasto. Choć jest położone w pobliżu Warszawy, nie jest ono tłumnie odwiedzane prze turystów. Warto samemu tam pojechać i przekonać się że oferuje ono wiele sposób na spędzanie czasu oraz ma wiele zabytków.

Zamek w Liwie
W dniu 20.01.2023 odwiedziłam Muzeum Zbrojownia na Zamku w Liwie.
Możemy tam dojechać prywatnym busami z kilku miejscowości ma Mazowszu, na przykład z Warszawy, Sokołowa Podlaskiego, Węgrowa.
Jest to ruina gotyckiego zamku książęcego wzniesionego w XV wieku jako strażnica graniczna w miejscowości Liw w województwie mazowieckim.
Przez lata zamek zmieniał właścicieli. Władali nim między innymi: Janusz I Starszy, Anna, Mazowiecka, Bona Sforza. W roku 1421 był on wartownię na wschodniej granicy księstwa mazowieckiego z Litwą
W odbudowanym dworze kancelarii oraz w wieży bramnej gotyckiego zamku od 1963 swoją siedzibę ma muzeum historyczne. Jego ekspozycja prezentuje historię zamku, fotokopie rysunków, malarstwo z galerią portretu sarmackiego i dzieła Wojciecha i Jerzego Kossaków, oraz broń i uzbrojenie z różnych epok. W okresie letnim przed zamkiem placówka organizuje różne imprezy plenerowe m.in. inscenizacje turniejów rycerskich.
Polecam każdemu zwiedzić ten zamek. Możemy tam zobaczyć zbiór broni używanej przez rycerstwo polskie i nie tylko, stroje żołnierzy polskich z różnych epok, obrazy znanych malarzy na przykład: Wojciecha i Jerzego Kossaków.
Możemy tam odpocząć, zrelaksować się. Sprawdzić na własne oczy że nie tylko znane i duże miejscowości posiadają zabytki warte odwiedzenia, ale również mniejsze oddalone od większych miast. Czasem warto zboczyć z drogi aby przekonać się o tym.

Wegrów
W dniu 16.12.2023 odwiedziłam Węgrów- niewielkie miasteczko położone koło 80 km od Warszawy. Możemy tam dojechać prywatnymi busami z Warszawy, Sokołowa Podlaskiego, Mińska Mazowieckiego, Siemiatycz oraz prywatnym samochodem.
W mieście możemy zobaczyć wiele zabytków.
Najważniejsze z nich to:
• Bazylika mniejsza Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny oraz świętych: Piotra, Pawła, Andrzeja i Katarzyny. Pierwotnie gotycki kościół parafialny z XVI wieku, od 1558 roku świątynia kalwińska, w latach 1565–1592 w posiadaniu zboru braci polskich. W 1630 roku odzyskana przez katolików. W latach 1707–1839 pod opieką zakonu bartolomitów. W latach 1703–1706 kościół został przebudowany w stylu barokowym przez Carlo Ceroniego i Jana Reisnera według projektu Tylmana z Gameren Wnętrze świątyni bogato zdobione w stylu barokowym polichromiami i freskami Michała Anioła Palloniego z lat 1707–1708 wykonanymi w duchu kontrreformacji oraz obrazami Szymona Czechowicza. W zakrystii kościoła kolekcja portretów dostojników kościelnych oraz Lustro Twardowskiego – według legendy, magiczny artefakt. Kościół parafialny pełni funkcję sanktuarium diecezjalnego Matki Bożej Fatimskiej oraz kolegiaty diecezji drohiczyńskiej. 4 kwietnia 1997 świątynia została ustanowiona bazyliką mniejszą.
• Kościół parafialny św. Antoniego z Padwy i św. Piotra z Alkantary. Pierwotnie kościół klasztorny zakonu reformatów fundacji Jana Dobrogosta Krasińskiego. Wybudowany w stylu barokowym w latach 1693–1715 według projektu Tylmana z Gameren. Wnętrze w stylu barokowym z polichromiami i freskami Michelangelo Palloniego z lat 1706–1711, z ołtarzem i krucyfiksem Andreasa Schlütera. Uwagę zwraca barokowe epitafium Jana Dobrogosta Krasińskiego.
• Dom Gdański
Dawny zajazd z XVIII wieku, usytuowany przy rynku miejskim. Zbudowany w stylu barokowym z mansardowym dachem. Obecnie siedziba Miejskiej Biblioteki Publicznej
• Dom Rabina
Dawny dom rabina żydowskiej gminy wyznaniowej.
Przez miasteczko przebiega kilka tematycznych szlaków turystycznych, dla miłośników historii, kultury.
Są to tylko najważniejsze zabytki tego miasteczka. Warto pojechać tam i przekonać się na własne oczy że nie tylko znane i duże miasta turystyczne mają wiele do zaoferowania. Małe i mniejsze miasteczka również mają wiele interesujących zabytków.