Wydarzenia

Puszcza Kozienicka- Rezerwat przyrody Pionki
W dniu 19.04.2024 odwiedziłam rezerwat przyrody Pionki. Jest to rezerwat przyrody, leśny, częściowy, leżący w Puszczy Kozienickiej, w granicach Kozienickiego Parku Krajobrazowego. Położony jest po obu stronach drogi wojewódzkiej nr 787, na terenie gminy wiejskiej Pionki oraz zachodniej części miasta Pionki. Do Pionek możemy dojechać pociągiem z Radomia, Dęblina, prywatnym buszem z Warszawy, Góry Kalwarii, Piaseczna, lub własnym samochodem.
Na terenie rezerwatu wyznaczono i oznakowano dwie ścieżki dydaktyczne. Celem ich powstania jest pokazanie różnorodności występujących tu drzew i krzewów, ukształtowania terenu a także roli zadrzewień i zróżnicowania siedlisk. Ważnym zadaniem jest również przybliżenie zasad ochrony przyrody i gospodarki w lesie oraz prawidłowych zasad turystyki.
Polecam każdemu odwiedzić ten rezerwat. Możemy tam pospacerować, odpocząć, nabrać sił. Jeśli mamy więcej czasu możemy zwiedźić Pionki, które  mają wiele zabytów wartych  zobaczenia.  

Wyszogród
W dniu 17.02.2024 odwiedziłam Wyszogród- niewielkie miasteczko położone w powiecie połockim, koło godziny drogi od Warszawy. Wznosi się na 30 metrowej skarpie, z której roztacza się genialny widok na Wisłę, wpadającą do niej Bzurę oraz ciągnące się po horyzont sosnowe bory Puszczy Kampinoskiej. Możemy tam dojechać prywatnymi busami z Warszawy, Płocka, Liwu, Zakroczymia oraz własnym samochodem.
W tym niewielkim mieście jest sporo zabytków wartych uwagi.
Najważniejsze z nich to:
• Kościół Świętej Trójcy – został wybudowany w XVIII w. przez architekta pomorskiego Samuela Fischera. Kościół zbudowany jest w stylu późnobarokowym, a fasadę kościoła wieńczą dwie smukłe wieże. We wnętrzu na uwagę zasługuje neobarokowy ołtarz z drugiej połowy XIX w.
• Kościół Matki Boskiej Anielskiej – kościół Franciszkanów został oddany do użytku na początku XV w. W XVII w. uległ rozbudowie i przebudowie. W latach 1808–1945 był kościołem luterańskim. Zbudowany w stylu barokowym, posiada zabytkowy ołtarz, nawy, późnogotyckie prezbiterium. Ołtarz główny posiada ciekawą rzeźbę pelikana, który karmi młode.
• układ przestrzenny Wyszogrodu z Rynkiem i uliczkami z niego wychodzącymi
• ratusz – siedziba Urzędu Miasta i Gminy
• pomnik poświęcony Bohaterom Bitwy nad Bzurą
• barokowy budynek klasztorny z 1684 r.
• domy z XVIII i XIX w.
• klasztor Franciszkanów, który liczy sobie już ponad 200 lat. W czasach zaborów kościół był świątynią luteranów.
Polecam każdemu odwiedzić to miasteczko, zboczyć z drogi. Możemy się przekonać że czasem warto nie iść utartymi szklakami, tylko wybrać mniej znane miejscowości które też mogą wiele nam zaoferować.

Czerwińsk nad Wisłą
W dniu 16.02.2024 odwiedziłam Czerwińsk nad Wisłą- małe miasteczko położone powiecie płońskim. Możemy tam dojechać prywatnymi busami z Warszawy, Płocka, Zakroczymia oraz własnym samochodem. Stanowi bardzo ciekawe miejsce podczas zwiedzania regionu. Kameralność Czerwińska przywodzi na myśl raczej wiejską atmosferę, ale setki lat historii czynią z niego ciekawe miejsce.
Bez wątpienia największą atrakcją Czerwińska jest znajdująca się tam bazylika Zwiastowania Najświętszej Marii Panny nazywana też Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia. Została ona wybudowana w drugiej ćwierci XII w. wraz z klasztorem kanoników regularnych, który istniał w Czerwińsku do 1819 r. Następnie kościół przejęły norbertanki, a w końcu w 1923 r. salezjanie. Fundatorem świątyni był pochodzący z Belgi biskup płocki Aleksander z Malonne. Jest to jeden z największych kościołów romańskich w Polsce i również w jego wnętrzu zachowały się elementy stworzone w tym stylu. We wnętrzu kościoła zachowały się również XIII-wieczne freski – jedne z zaledwie kilku takich romańskich malowideł w całej Polsce. Dziś, po przeniesieniu, znajdują się one na końcu nawy południowej. Dodatkową atrakcją dla zwiedzających bazylikę w Czerwińsku są dwa muzea znajdujące na terenie klasztoru. Pierwszym z nich jest Muzeum Misyjne, w którym prezentowane są pamiątki przywiezione przez misjonarzy salezjańskich z całego świata. Można tam zobaczyć ozdoby, przedmioty codziennego użytku czy ubrania z wielu różnych kultur – od indiańskich, przez afrykańskie po tradycyjne japońskie stroje i przedmioty wykorzystywane w domach. Wśród eksponatów znajdują się m.in. pióropusze, tradycyjna broń (jak łuk i strzały), kosze i pojemniki, a także skóry egzotycznych zwierząt. Muzeum Misyjne powstało w 1976 r. i zostało zrewitalizowane w 2015 r.
Drugie przyklasztorne muzeum poświęcone jest pamięci kardynała Augusta Hlonda, który był salezjaninem i prymasem Polski w latach 1926-1948. Otwarta w 2015 r. placówka prezentuje między innymi rzeczy osobiste prymasa, ale też przedmioty wykorzystywane przez niego w pracy i posłudze kapłańskiej. Zatem w muzeum kardynała Augusta Hlonda z jednej strony można zobaczyć portrety prymasa, rodzinne fotografie, a nawet pośmiertny odlew twarzy, a z drugiej szaty liturgiczne, modlitewniki, księgi mszalne, ornat żałobny pochodzący z XIX w. czy relikwie.
Znajduje się przy nim kilka starszych, głównie drewnianych budynków. Najbardziej wiekowym i najciekawszym z nich jest dom przy placu Batorego 1. Jest to pochodzący z połowy XIX w. dom zbudowany z bali sosnowych, który jest typowym przykładem tego typu budownictwa na Mazowszu. Chwilę relaksu i okazję do krótkiego spaceru zapewni Bulwar Wiślany, czyli ścieżka ciągnąca się wzdłuż rzeki.
Zdecydowanie koniecznie trzeba dotrzeć na niewielki, wybrukowany „kocimi łbami” ryneczek. Mamy wrażenie, że tutaj zatrzymał się czas. Mieszkańcy przenieśli centrum życia w głąb lądu, pozostawiając brzegi Wisły w spokoju.
Polecam każdemu odwiedź to miasteczko. Możemy tam odpocząć, pospacerować bez tłumów.

Świątynia Opatrzności Bożej w Warszawie

W dniu 10.02.2024 odwiedziłam Świątynie Opatrzności Bożej w Warszawie. Możemy tam dojechać komunikacją miejską, rowerem, samochodem. Świątynia jest częścią kompleksu Centrum Opatrzności Bożej, w skład którego wchodzą również Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego i Panteon Wielkich Polaków. Centrum Opatrzności Bożej to instytucja kultury powołana przez kard. Kazimierza Nycza – arcybiskupa metropolitę warszawskiego. Jednym z działań podjętych przez Centrum jest organizacja Dnia Dziękczynienia. Idea tego dnia jest związana z kontynuacją historycznej inicjatywy Sejmu Czteroletniego z roku 1792. W dolnej części Świątyni Opatrzności Bożej powstał Panteon Wielkich Polaków Pochowani zostali tutaj:
• Jan Twardowski (1915–2006) – duchowny katolicki, poeta
• Zdzisław Peszkowski (1918–2007) – duchowny katolicki, kapelan Rodzin Katyńskich
• Krzysztof Skubiszewski (1926–2010) – polityk, prawnik, pierwszy minister spraw zagranicznych III RP
• Józef Joniec (1959–2010) – duchowny katolicki, zakonnik pijarski, prezes Stowarzyszenia „Parafiada”
• Andrzej Kwaśnik (1956–2010) – duchowny katolicki, kapelan Federacji Rodzin Katyńskich
• Zdzisław Król (1935–2010) – duchowny katolicki, kapelan Warszawskiej Rodziny Katyńskiej
• Stefan Korboński (1901–1989) i Zofia Korbońska (1915–2010) – działacze niepodległościowi, pochowani tu 1 października 2012.
• Zygmunt Szadkowski (1912–1995) i Wanda Szadkowska (1912–1999) – przewodniczący Rady Narodowej RP wraz z małżonką, pochowani tu 10 listopada 2012.
• Longin Komołowski (1948–2016) – polityk, działacz związkowy i społeczny, pochowany 10 stycznia 2017.
• Wiktor Węgrzyn (1939–2017) – działacz emigracyjny, pochowany 18 lutego 2017.
• Ryszard Peryt (1947–2019) – profesor sztuk teatralnych, pochowany 26 stycznia 2019.
• Marian Duś (1938–2021) – biskup pomocniczy archidiecezji warszawskiej w latach 1986–2013
• Relikwie Jana Pawła II
• W Mauzoleum Prezydentów RP na uchodźstwie pochowani są:
• Władysław Raczkiewicz (1885–1947) – Prezydent Rzeczypospolitej na Uchodźstwie w latach 1939–1947, pochowany 12 listopada 2022.
• August Zaleski (1883–1972) – Prezydent Rzeczypospolitej na Uchodźstwie w latach 1947–1972, pochowany 12 listopada 2022.
• Stanisław Ostrowski (1892–1982) – Prezydent Rzeczypospolitej na Uchodźstwie w latach 1972–1979, pochowany 12 listopada 2022.
• Edward Raczyński (symboliczny grób)
• Kazimierz Sabbat (symboliczny grób)
• Ryszard Kaczorowski (1919–2010) – ostatni Prezydent Rzeczypospolitej na Uchodźstwie, początkowo pochowany w Panteonie Wielkich Polaków. Autorami projektu architektonicznego mauzoleum są Lech i Wojciech Szymborscy.
• W tej części świątyni znajdują się także relikwie:
• bł. Jerzego Popiełuszki (1947–1984) – duchownego katolickiego, kapelana "Solidarności", męczennika (pierwsze relikwie wprowadzone do świątyni, od 2010)
• św. Jana Pawła II (1920–2005) – papieża (relikwie wprowadzone od 2011)
• św. Urszuli Ledóchowskiej (1865–1939) – założycielki Urszulanek Serca Jezusa Konającego (relikwie wprowadzone od 2015)
• św. Andrzeja Boboli (1591–1657) – misjonarza jezuickiego, męczennika, patrona Polski (relikwie wprowadzone od 2013)
• bł. Edmunda Bojanowskiego (1814–1871) – polskiego działacza społecznego, założyciela Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Marii Panny (relikwie wprowadzone od 2014)
• św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego (1822–1895) – arcybiskupa metropolity warszawskiego, założyciela Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi (relikwie wprowadzone od 2015)
• bł. Honorata Koźmińskiego (1829–1916) – założyciela wielu zgromadzeń zakonnych (relikwie wprowadzone od 2015)
• św. Stanisława Papczyńskiego (1631–1701) – założyciela Zgromadzenia Księży Marianów (relikwie wprowadzone od 2015)
• św. Maksymiliana Marii Kolbego (1894–1941) – duchownego, misjonarza franciszkańskiego, założyciela Rycerstwa Niepokalanej, Radia Niepokalanów, męczennika (relikwie wprowadzone od 2016)
• św. Adama Alberta Chmielowskiego (1845–1916) – założyciela Zgromadzenia Braci Albertynów oraz Zgromadzenia Sióstr Albertynek Trzeciego Zakonu Świętego Franciszka Posługujących Ubogim, powstańca styczniowego, malarza (relikwie wprowadzone od 2017)
• św. Faustyny Kowalskiej (1905–1938) – zakonnicy ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, stygmatyczki, apostołki Bożego Miłosierdzia (relikwie wprowadzone od 2018)
• bł. Franciszki Siedliskiej (1842–1902) – założycielki Zgromadzenia Sióstr Nazaretanek (relikwie wprowadzone od 2019)
• bł. Klary Ludwiki Szczęsnej (1863–1916) – współzałożycielki Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego (sercanek, pelczarek) (relikwie wprowadzone od 2020)
• św. Józefa Sebastiana Pelczara (1842–1924) – biskupa przemyskiego, współzałożyciela Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego (pelczarek, sercanek), rektora UJ (relikwie wprowadzone od 2020)
• bł. Elżbiety Róży Czackiej (1876–1961) – niewidomej założycielki Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża, organizatorki Towarzystwa Opieki nad Niewidomymi i "dzieła Lasek" (relikwie wprowadzone podczas beatyfikacji w świątyni, od 2021)
• bł. Stefana kard. Wyszyńskiego (1901–1981) – prymasa Polski, męża stanu, Prymasa Tysiąclecia (relikwie wprowadzone podczas beatyfikacji w świątyni, od 2021)
• św. Rafała Kalinowskiego (1835–1907) – duchownego, karmelity bosego, przeora, powstańca styczniowego (relikwie wprowadzone od 2022)
• bł. Stefana Wincentego Frelichowskiego (1913–1945) – duchownego, harcerza, ofiary obozu KL Dachau (relikwie wprowadzone od 2023)
• św. Józefa Bilczewskiego (1860–1923) – arcybiskupa lwowskiego, rektora UL (relikwie wprowadzone od 2023)
• bł. Zofii Czeskiej (1584–1650) – założycielki Zgromadzenia Panien Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny (prezentek) (relikwie wprowadzone od 2023)
• św. Zygmunta Gorazdowskiego (1845–1920) – duchownego, założyciela Zgromadzenia Sióstr Świętego Józefa (józefitek) (relikwie wprowadzone od 2023). W Kaplicy Najświętszego Sakramentu w towarzystwie tabernakulum od 2019 roku znajduje się relikwia Krzyża Świętego (docelowo ma zostać umieszczona w Kaplicy Wielkiego Piątku).
Polecam każdemu odwiedzić tą świątynie. Możemy zobaczyć tam symboliczne groby wielkich Polaków, relikwie świętych i błogosławionych.

Radom
W dniu 27.01.2024 odwiedziłam Radom-miasto na ramach powiatu , położne koło 1,5 godziny drogi od Warszawy. Możemy tam dojechać koleją, autobusem, samochodem a od niedawna samolotem z wielu miast polskich.
Jest on położony w centralnej części województwa mazowieckiego, choć pod względem historycznym, kulturowym i etnograficznym Radom wraz ze swoim regionem stanowią integralną część Małopolski.
W mieście siedzibę ma wiele urzędów, sądów i różnych instrukcji.
Miasto jest również organizatorem międzynarodowych pokazów lotniczych Radom Air Show. Międzynarodowy Festiwal Gombrowiczowski i Radomski Festiwal Jazzowy są dziś kulturową wizytówką miasta.
Jest tutaj wiele zabytków wartych zobaczenia. Najważniejsze z nich to:
• Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu – skansen znajdujący się w Radomiu, w województwie mazowieckim. Usytuowany w malowniczym, pofałdowanym terenie na południowo-zachodnich obrzeżach miasta, w dolinie Mlecznej. Na obszarze 32 ha zgromadzono ponad 60 obiektów architektury ludowej, głównie drewnianej.
• Muzeum prezentuje kulturę oraz budownictwo regionu radomskiego. Wśród unikatowych zbiorów znajdują się także współcześnie zrekonstruowane zabudowania.
Na terenie Muzeum wyznaczono ścieżkę przyrodniczą biegnącą pomostami ponad mokradłami. Nad jednym ze stawów znajduje się wieża widokowa.
• Grodzisko Piotrówka – gród obronny założony w II poł. X w. na wzniesieniu w pobliżu rzeki Mlecznej. Na początku XI w. rozbudowany, na przełomie X/XI w. wzniesiono w obrębie fortyfikacji kościół pw. św. Piotra – pierwszą radomską świątynię, od której grodzisko wzięło nazwę. W 1959 oraz w latach 2009–2014 prowadzono na obszarze grodziska badania archeologiczne.
• Kościół św. Wacława – gotycka świątynia jednonawowa, wzniesiona ok. 1216 z fundacji Leszka Białego. Najstarszy budynek murowany Radomia. W latach 1780–1978 budynek nie pełnił funkcji sakralnej. W latach 1978–1986 poddany gruntownej renowacji i rekonsekrowany.
• Kościół farny św. Jana Chrzciciela – pierwotnie gotycka świątynia jednonawowa, wzniesiona w latach 1360–1370 z fundacji Kazimierza Wielkiego. W XV wieku do istniejącej gotyckiej bryły dobudowano trzy kaplice (pw. św. Krzyża, pw. św. Trójcy oraz pw. św. Anny) oraz dzwonnicę. W XVI i XVII wieku ufundowano nowe kaplice (tzw. baryczkowską, pw. Najświętszej Maryi Panny oraz Kochanowskich). W XIX wieku kościół kilkakrotnie poddano pracom restauracyjnym, jednak największe zmiany przyniosła przebudowa w latach 1908–1909 w stylu neogotyckim według projektu architekta Józefa Piusa Dziekońskiego. Najcenniejsze elementy wyposażenia świątyni to m.in. chrzcielnica z II poł. XV w., portal i drzwi żelazne z początku XVI w. oraz późnorenesansowy ołtarz kaplicy Kochanowskich wraz z pozostałymi elementami jej dekoracji architektonicznej.
• Dom Gąski: barokowy dom z przełomu XVI i XVII wieku usytuowany w południowej pierzei Rynku. Według tradycji w 1656 mieszkał w nim król Szwecji, Karol X Gustaw (w czasie pobytu w Radomiu nie mógł zająć zamku królewskiego, spalonego wcześniej przez wojska szwedzkie). W budynku mieściła się pod koniec XVIII wieku jedna z pierwszych w mieście aptek należąca do Christiana Valentino.
• Pałac Sandomierski – monumentalny, klasycystyczny dwupiętrowy budynek zaprojektowany przez Antonio Corazziego, wzniesiony w latach 1825–1827 przy trakcie Lubelskim. W XIX wieku siedziba komisji wojewódzkich oraz rządów gubernialnych. Rozbudowany w latach 1938–1942. O monumentalnym charakterze budynku świadczy piętnastoosiowa fasada, wzbogacona trzema ryzalitami ozdobionymi portykiem toskańskim i pilastrami oraz fryzem tryglifowym. Fasada parteru dekorowana boniowaniem.
• Pałac Karschów i Wickenhagenów – monumentalna, eklektyczna kamienica o charakterze pałacowym wzniesiona w latach 1881–1882 dla radomskich fabrykantów, Teodora Karscha i Franciszka Wickenhagena. Wzorowana na pałacu Kronenberga w Warszawie.
• dawna elektrownia – pierwsza elektrownia w tzw. „Kongresówce”, wzniesiona w 1901. Obecnie siedziba Mazowieckiego Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia”.

To tylko kilka zabytków które możemy zboczyć na terenie Radomia. Polecam każdemu odwidzieć to miasto. Choć jest położone w pobliżu Warszawy, nie jest ono tłumnie odwiedzane prze turystów. Warto samemu tam pojechać i przekonać się że oferuje ono wiele sposób na spędzanie czasu oraz ma wiele zabytków.