Wydarzenia

Iłów
W dniu 7.01.2025 odwiedziłam Iłów- wieś w Polsce, położoną w województwie mazowieckim, w powiecie sochaczewskim, w gminie Iłów. Możemy tam dojechać komunikacją zbiorową z Sochaczewa, Giżyc, Młodzieszyna albo własnym samochodem.
Wieś ta jest położona na szlaku Chopinowskim. We wsi znajduje się późnobarokowy kościół parafialny pod wezwaniem Znalezienia Krzyża Świętego i Matki Bożej Królowej Polski. Został wybudowany w 1781 ze środków hr. Adama Lasockiego. Po raz pierwszy został wyremontowany w 1868, uległ spaleniu w 1915. Został wyremontowany w 1921, ponownie został zniszczony w 1944. Kolejny gruntowny remont według projektu Bruna Zborowskiego miał miejsce w 1948. Po raz ostatni spłonął w październiku 1969 roku - ocalała zakrystia (parter obecnej) kaplica i mury zewnętrzne. Odbudowany. Na cmentarzu przy ulicy Gen. Włada znajduje się drewniana kaplica pw. Matki Bożej Królowej Polski.
Koło 7 km od centrum miejscowości położony jest rezerwat przyrody Uroczysko Rzepki.
Możemy tam zobaczyć unikatowe dla doliny Wisły starodrzewy sosnowe z domieszką dębów, grabów i innych gatunków wraz z bogatym runem.
Możemy tam dojść piechotą ale wtedy czeka nas 14 km spacer w obie strony, gdyż nie dojeżdża tam żadna komunikacja miejska ani taxówka. Doradzam dojazd samochodem.
Polecam odwiedzić każdemu tą wieś. Możemy tam pospacerować, odpocząć wśród roślinności. Jedynym utrudnieniem jest słaby dojazd komunikacja zbiorową.

Rościszewo
W dniu  12.12.2024 odwiedziłam Rościszewo- wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sierpeckim, w gminie Rościszewo. Możemy tam dostać się prywatnym busem z Sierpca lub własnym samochodem.
Wieś ta leży na szlaku Chopinowskim. W zabytkowym, odnowionym dworku możemy zobaczyć Izbę Pamięci Fryderyka Chopina. Znajdziemy tam różne pamiątki po jednym z największych polskich kompozytorów. Najwięcej jest obrazów powstałych podczas plenerów malarskich.
Latem 1827 roku. Posiadłość Rościszewskich była dla Chopina jednym z przystanków w podróży po Prusach Wschodnich.
Przez lata budynek dworu w którym przebywał Chopin niszczał. Na szczęście w 2006 roku dzięki staraniom władz gminy Rościszewo został on odnowiony. Dziś mieści się w nim urząd gminy, a w lewym skrzydle (prawdopodobnie dawnej kaplicy) powstała izba pamięci poświęcona Fryderykowi Chopinowi.
Wokół dworu jest przepiękny park, gdzie możemy pospacerować, odpocząć.
Warto również odwiedzić kościół Świętego Józefa- który jest położony koło 800 m od dworu i parku. Jest to świątynia wzniesiona w latach 1779−1781 przez Benedykta Józefa Jeżewskiego na miejscu starszej, wybudowanej jeszcze w średniowieczu przez Rościszewskich, która już popadała w ruinę. Zapewne stara świątynia murowana z cegły reprezentowała styl gotycki, nowa została zbudowana w stylu barokowym.
Polecam każdemu odwiedzić to miejsce. Możemy tam zobaczyć zabytkowy dwór w którym przebywał nasz kompozytor. Odwiedzić kościół w którym uczestniczył we mszy. Jedynym minusem jest słaby dojazd komunikacją publiczną. Kursuje tutaj tylko autobus jednej firmy. Są tylko 3 kursy w ciągu dnia. Uważam że do miejsc związanych z naszym wielkim kompozytorem powinien być lepszy dojazd. Nie tylko do znanych miejscowości związanych z Chopinem takich jak Sanniki czy Żelazowa Wola ale również do tych mniejszych. Przez słaby dojazd te miejscowości tracą turystów. Na pewno jest sporo osób które chciałby odwiedzić różne miejsca związane z naszym kompozytorem ale rezygnują właśnie ze względu zły dojazd w tym turyści zagraniczni. Brak regularnych połączeń skutkuje mniejszymi wpływami do budżetu danego miasta czy gminy. Nie każdy ma samochód. Gdyby były regularne połączenia pomiędzy miastami związanymi z Chopinem to wszyscy by zyskali: gminy- ponieważ miałaby większe wpływy z turystyki, lokalne restauracje- zwiększyłyby swoje zyski, turyści- odkryliby że Polska ma wiele do zaoferowania i byłyby większe wpływy do budżetu państwa z turystyki krajowej. Niestety w Polsce komunikacja zbiorowa jest rozwinięta tylko w największych miastach i pomiędzy nimi. W małych miejscowościach czy na wsiach też mieszkają ludzie którzy mogą być zainteresowani odwiedzeniem turystycznych miejscowości w pobliżu zamieszkania. Niestety bardzo często nie mają takiej możliwości, ponieważ autobus do innego miasta kursuje tylko bardzo rano, koło 6 czy 7 rano i potem po południu. Oczywiście nie ma sensu aby do każdego miasta w Polsce była doprowadzona kolej. To zbyt duży wydatek. Uważam jednak że pomiędzy turystycznymi miejscowościami związanymi z Chopinem, szlakiem książąt mazowieckich powinny być regularne połączenia autobusowe. Nie powinno być tak że do 2 miejscowości turystycznych które położone bardzo blisko siebie poniżej 15 km nie ma dobrego i regularnego dojazdu komunikacją zbiorową. Trzeba jechać z przesiadką albo rezygnować z wycieczki. Władze powiatowe i gminne w Polsce nie potrafią się dogadać aby były regularne połączenia pomiędzy miejscowościami położonymi w pobliżu siebie. Gdyby się dogadały to wszyscy by tylko na tym zyskali. 

Muzeum Wedla
W dniu 08.09.2024 odwiedziłam niedawno otwarte Muzeum czekolady E.Wedel. Znajduje się ono przy alei Emila Wedla 5 w Warszawie. Możemy tam dojechać pociągiem, autobusem, rowerem. Do celu zaprowadzi nas unoszący się zapach czekolady.
W środku muzeum znajduje się mała kawiarenka, gdzie możemy zakupić lody, ciastka, gorącą czekoladę jak przystało na nazwę muzeum wedlowską. W środku jest również sklepik gdzie możemy zakupić słodycze, artykuły biurowe, małe ozdoby w klimacie czekolady.
Zwiedzanie muzeum odbywa się z przewodnikiem. W jego trakcie poznajemy krótką historię założyciela marki Karola Wedla oraz jego potomków którzy rozwijali markę aż po czasy współczesne, w których jest to jest to jeden z najbardziej znanych polskich producentów słodyczy.
Podczas wycieczki zapoznajemy się ze sposobami zbioru owoców kakaowca, metodami jego suszenia i prażenia, dowiadujemy się w jaki sposób z ziarna powstają masa kakaowa z której robi się słodycze.
Jest to muzeum w którym możemy dotykać eksponatów, smakować je, wąchać.
Możemy również zapisać się na warsztaty tematyczne, które są prowadzane przez specjalistów z Wedla.
Polecam każdemu odwiedzić to muzeum. Możemy zakupić tutaj produkty Wedla, które nie są dostępne w sklepach, dowiedzieć się w jaki sposób z małego sklepu w centrum Warszawy powstała wielka fabryka, spróbować swoich sił jako dekorator na warstwach.

Mińsk Mazowiecki
W dniu 11.08.2024 odwiedziłam Mińsk Mazowiecki-– miasto w Polsce, w województwie mazowieckim, należące do aglomeracji warszawskiej, położone koło 20 km od centrum Warszawy. Możemy tam dojechać pociągiem z Warszawy, Legionowa, Siedlec, autobusami lokalnymi oraz samochodem. W mieście działa bezpłatna komunikacja miejska dla mieszkańców, łącząca różne dzielnice miasta.
Miasto leży na szlaku bitwy warszawskiej 1920 roku.
Pierwszym punktem wycieczki był obraz Matki Bożej Hallerowskiej, znajdujący się w kościele Narodzenia Najświętszej Maryi Panny .
Nazwa ta jest związana z generałem Hallerem który modlił się przed rozpoczęciem bitwy warszawskiej. 10 dni po wygranej starcia długo klęczał i dziękował za wygraną.
Do kościoła możemy podjechać komunikacją miejska lub przespacerować się pól godziny.
Drugim punktem wycieczki było Muzeum 7. Pułk Ułanów Lubelskich. Muzeum jest położne w pobliżu dworca PKP.
W muzeum są zgromadzone pamiątki związane z wyżej wymienionym pułkiem.
Ekspozycja muzeum podzielona jest na 5 sal wystawowych, prezentujących charakterystyczne okresy z życia jednostki, a mianowicie:
Sala 1 – lata 1918-1921
Okres tworzenia się Pułku na Lubelszczyźnie w 1918 roku, udział w wojnie z Ukraińcami oraz działania Pułku w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Zwiedzający mogą tu poznać trudne początki jednostki, zróżnicowane umundurowanie i uzbrojenie kawalerii a także obejrzeć sprzęt jeździecki z tamtego okresu – siodła i kiełzna różnych państw. Na ścianach znajdują się portrety dowódców oraz obrazy przedstawiające najważniejsze bitwy z 1919 i 1920 roku – szarżę pod Berdówką i pod Cycowem.
Sala nr 2
Odtworzony gabinet dowódcy pułku z okresu pokojowego 1921-1939. Znajdziemy tu meble i wyposażenie z epoki, oryginalną kasę pancerną z mińskich koszar oraz najważniejszy przedmiot w Pułku – sztandar. W tej sali umieszczono portrety patrona jednostki – gen. Kazimierza Sosnkowskiego jak również fotografie i obraz prezentujące moment odznaczenia sztandaru pułkowego Orderem Virtuti Militari przez Marszałka Piłsudskiego 23 marca 1921 w Kraśniku.
Sala 3 – okres pokojowy 1921-1939
Są tu prezentowane eksponaty z czasu stacjonowania Pułku w Mińsku Mazowieckim. Wiele przedmiotów podstawowego wyposażenia kawalerii, szable, mundury, czapki, odznaki i dokumenty, jak również unikalne grawerowane pamiątki i trofea sportowe podoficerów i oficerów, na czele ze srebrną statuetką konia podarowaną w dniu imienin Marszałkowi Piłsudskiemu przez oficerów. Zwiedzający poznają w tym miejscu ciekawostki z procesu szkolenia żołnierzy w kawalerii, związki jednostki z Marszałkiem Piłsudskim oraz historię niesamowitej współpracy Pułku z lokalną społecznością na tle gospodarczym i kulturowym.

Sala 4 – kampania wrześniowa 1939
Poznajemy tu działania 7. Pułku Ułanów we wrześniu i w pierwszych dniach października 1939 roku, najważniejsze bitwy stoczone z Niemcami, Sowietami i bojówkami ukraińskimi oraz tragiczną historię dowódcy pułku i rozbicia jednostki. W tej sali prezentowane są elementy wyposażenia i uzbrojenia kawalerii z tego okresu oraz w pełni stroczone siodła wierzchowe. Na ścianach wiszą obrazy ukazujące m.in. bitwę pod Szczukami oraz potyczki ułanów z kawalerią niemiecką. Najciekawszymi pamiątkami są tutaj: letnia kurtka ppor. Szaniawskiego z przestrzeliną, oraz żeliwna głowa konia, która niegdyś wisiała nad wejściem do stajni pułkowej.
Sala 5 – okres okupacji i odtworzenie Pułku we Włoszech
W sali piątej prezentowane są ostatnie lata istnienia 7. Pułku Ułanów. Eksponowane są tutaj pamiątki, dokumenty oraz broń z czasów działalności konspiracyjnego Pułku AK „Jeleń”, w tym z powstania warszawskiego, oraz elementy wyposażenia i umundurowania żołnierzy odtworzonego 7. Pułku Ułanów w II Korpusie gen. Andersa we Włoszech pod koniec II Wojny Światowej. Sala 5, ze względu na wielkość i umiejscowienie fortepianu, często służy jako sala koncertowa podczas uroczystości patriotycznych.
Sala 6 – Sala pamięci 2 BOT
Ekspozycja pamiątek po 2 Mińskomazowieckiej Brygadzie Obrony Terytorialnej im. gen. Franciszka Kleeberga, stacjonującej w Mińsku Mazowieckim do 2005 roku. Umundurowanie oraz wyposażenie tej jednostki oraz puchary i trofea sportowe, a także wspomnienie początków Szwadronu Reprezentacyjnego Wojska Polskiego.
W ogrodzie muzealnym prezentowane są również repliki sprzętu Wojska Polskiego ze zbiorów Towarzystwa Pamięci 7. Pułku Ułanów Lubelskich, m.in. armatka ppanc. Bofors wz. 36 z przodkiem amunicyjnym, drewniany wóz taborowy wz. 19 oraz rowery wojskowe z 1939 roku.
Wokół Muzeum jest niewielki park. Możemy tam odpocząć, pospacerować.
Polecam każdemu odwidzieć te miejsca. Możemy tam zrelaksować się, poznać historię pułku który przyczynił się do zwycięstwa polskiej armii w trakcie bitwy warszawskiej.

Zegrze i okolice
W dniu 10.08.2024 odwiedziłam Zegrze i Nieporęt.
Pierwszym punktem wycieczki był pałac Zegrzyński położony we wsi Zegrze, położonej koło 30 km od centrum Warszawy. Możemy tam dojechać komunikacją miejską z Zegrza Południowego, własnym samochodem. Pałac oraz porty Wschodni i Zachodni są położone na szklaku bitwy Warszawskiej 1920 roku.
Pałac jest usytuowany koło 600 m od przystanku lokalnej komunikacji miejskiej. Wokół pałacu jest przepiękny park. Możemy sobie tam pospacerować, odpocząć, jeśli zgłodniejemy to na miejscu jest restauracja.
Drugim punktem odwiedzonym w tym dniu była Prochownia Wschodnia w Twierdzy Zegrze, zwana umocnieniem Małym. Położona jest ona niedaleko pałacu Zegrzyńskiego. Trzeba tam dojść na piechotę.
Została ona wybudowana w 1907 o czym świadczy data umieszczona na budynku. Dziś ściana czołowa umocnienia wychodzi wprost na jezioro zegrzyńskie. Fortyfikacja wykorzystuje strome zbocze skarpy rzecznej, w którą została wkomponowana. Znajduje się w pobliżu pałacu w Zegrzu. Na stropie znajdowały się czerpnie powietrza, wykonane z blachy "trąbki" .Obiekt należy do właściciela prywatnego, jest jednak otwarty, niezabezpieczony i regularnie dewastowany. W środku zalegają śmieci, butelki. Całkiem niedawno był tutaj magazyn żeglarski i niewielka keja. Na brzegu leżały zgromadzone łodzie. W prochowni można zwiedzić kilka korytarzy i sal. Trzy z nich są bardzo obszerne. A warto wziąć ze sobą latarkę. Po prawej stronie na górę prowadzą schodki, którymi można wejść na skarpę.
Kolejnym punktem wycieczki była Twierdza Umocnienie Duże zwane Zachodnim. Możemy tam dojechać lokalną komunikacją miejską.
Twierdza ta położona jest z drugiej strony wsi Zegrze. Niestety nie możemy tam wejść. Jest to teren wojskowy, zamknięty.
Ostatnim punktem wycieczki była restauracja Zagłobianka położona w centrum Nieporętu. Możemy tam dojechać autobusem komunikacji miejskiej warszawskiej lub autem.
Jest to restauracja serwująca tradycyjne polskie dania w nowoczesnym wydaniu.
Oferuje ona różnorodne dania mięsne, rybne, warzywne. Każdy znajdzie coś dla siebie.
Polecam odwiedzić każdemu wyżej wymienione miejsca. Możemy tam odpocząć, zrelaksować się. Połączyć zwiedzanie Nieporętu z wizytą nad Zalewem Zegrzyńskim. Poznać kawałek historii Polski.