Wydarzenia

Mińsk Mazowiecki i okolice.

W dniu 12.11.2024 odwiedziłam Mińsk Mazowiecki- miasto w Polsce, w województwie mazowieckim, należące do aglomeracji warszawskiej, położone około 38 od centrum Warszawy. Możemy tam dojechać pociągiem z : Warszawy, Halinowa, Terespola, Łukowa, Biełej Podlaskiej oraz autobusami z mniejszych miejscowości położonych w pobliżu takich jak: Jakubów, Latowicz, Mrozy i kilu innych. W mieście również funkcjonuje komunikacja miejska. Posiada ona 4 linie. Pozwalają się dostać one w różne części miasta.
Miejscowość ta leży na szlaku turystycznym „Industrialne Mazowsze”.
Najważniejsze zabytki to:
• Pałac Dernałowiczów wraz z zespołem parkowym
Prawdopodobnie w XVI w miejscu pałacu stał już dworek. W rejestrze zabytków sam pałac jest oznaczony jako XVII-wieczny, został przebudowany w XIX wieku, a w XX przechodził remonty które doprowadziły go do obecnego, idealnego stanu. Od 1867 wokół pałacu rozwijany był park. Obecnie jest to Park im. Rodziny Dernałowiczów. Cały zespół parkowo-pałacowy znajduje się na północ od Starego Rynku i Placu Kilińskiego przy ul. Warszawskiej.
• Kościół starokatolicki mariawitów
Świątynia mariawicka pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny wybudowana została w latach 1908–1911 w stylu neogotyckim z czerwonej cegły. Kościół konsekrowany został 8 września 1911 roku przez biskupa Jana Marię Michała Kowalskiego. Podczas II wojny światowej Niemcy urządzili w kościele magazyn zbożowy. Po wojnie świątynia została gruntownie wyremontowana i rekonsekrowana.. Kościół to trzynawowa świątynia na planie krzyża łacińskiego zwieńczona czworoboczną wieżą. We wnętrzu znajduje się jeden ołtarz przeznaczony do odprawiania mszy trydenckiej oraz obrazy: Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, Najświętszego Serca Jezusowego i św. Marii Franciszki Kozłowskiej. Na ścianach prezbiterium namalowane są anioły i symbole eucharystyczne.
• Muzeum Ziemi Mińskiej w Mińsku Mazowieckim – muzeum z siedzibą w Mińsku Mazowieckim. Placówka jest miejską jednostką organizacyjną. W muzeum możemy zobaczyć odnowioną pracownię zegarmistrzowską. Zakład zegarmistrzowsko-optyczno-jubilerski Lucjana i Władysława Dąbrowskich powstał w 1939 r i przetrwał do końca lat 70. XX w. Ekspozycja ta w 99% odtworzona pracownia, która pierwotnie mieściła się przy ul. Warszawskiej na wysokości placu Kilińskiego. Jej wyposażenie zostało przekazane muzeum przez panią Alicję Dąbrowską, córkę Lucjana Dąbrowskiego.
Odwiedziłam również góry łańcuchowe oraz Górę Skroniową. Góry te są oddalone od centrum Mińska około 6 km. Możemy tam pojechać samochodem albo pójść na piechotę. Są to wzniesienia o charakterze wydmowym. Góry Łańcuchowe mają charakter wydm i zajmują obszar 2,5 km. Leśną trasę można pokonać również rowerem, ale nie będzie to prosta przejażdżka dla rodzin z małymi dziećmi. Konieczne są odpowiednie umiejętności, ale także sprzęt przystosowany do poruszania się w trudnym terenie.
Góra Skroniowa jest to najwyższe wzniesienie w okolicy i zarazem najwyższe w paśmie. To miejsce można zaliczyć do jednych z najbardziej nietypowych atrakcji w okolicy Warszawy, zaraz po bunkrach Przedmościa Warszawy.
Niestety po drodze nie ma żadnych drogowskazów ani tabliczek prowadzących do tych atrakcji. Musimy je sami znaleźć na podstawie zdjęć albo opisów w Intrenecie. Dla osób które nie znają tych terenów jest to wielkie utrudnienie. Władze miasta powinny ustawić chociaż 2-3 tabliczki prowadzące do nich. Koszt jest bardzo niewielki a mógłby być bardzo pomocny. Szczególnie dla osób starszych albo z zagranicy. Nie wszystkie osoby starsze posługują się nowoczesnymi telefonami z mapami. Takie osoby rezygnują z wycieczek, poznawania okolic bo nie ma żadnych drogowskazów do tych miejsc . Podobnie jak turyści zagraniczni, którzy nie znają tych okolic. Polakom może być trudno znaleźć to miejsce a turystom z innych krajów jeszcze gorzej. Władze miasta nie dbają o rozwój turystyki i o przyciągnięcie gości. Takie tabliczki to niewielki koszt a pomoc bardzo wielka.
Polecam każdemu odwiedzić te miejsce. Możemy tam odpocząć, pospacerować.

Mrozy
W dniu 7.11.2025 odwiedziłam Mrozy- miasto w Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim. Możemy tam dojechać pociągiem z wielu miast między innymi: z Warszawy, Pruszkowa, Mińska Mazowieckiego, Siedlec, Terespola. Budynek dworca kolejkowego jest również zabytkiem który został odresturowany.
Najbardziej znanym zabytkiem Mrozów jest unikatowy skalę ogólnopolską na tramwaj konny. W 1902 Warszawskie Towarzystwo Higieniczne, doceniając walory klimatyczne Mrozów i okolic, podjęło decyzję o wybudowaniu sanatorium do leczenia chorób płuc w Rudce k. Mrozów. W celu ułatwienia transportu materiałów do Rudki, położono tory kolejki konnej o prześwicie 900 mm, prowadzące od stacji Mrozy przez teren obecnego rezerwatu przyrody. Gdy po 6 latach zakończono budowę sanatorium, wózki towarowe zastąpiono tramwajem o drewnianej konstrukcji. Przewoził on kuracjuszy, pacjentów, pracowników oraz wczasowiczów na trasie 2,5 km. Tramwaj kursował w latach 1908–1967 i był jednym z dwóch takich pojazdów w Europie. W 2007 Towarzystwo Przyjaciół Mrozów postanowiło reaktywować kolejkę. Ostatecznie odbudowa tramwaju rozpoczęła się w sierpniu 2011. Oficjalne otwarcie odbyło się 10 sierpnia 2012. Jest to jedyny czynny tramwaj konny w Polsce. Tramwaj ten jest czynny w okresie letnim.
Drugim zabytkiem wartym odwiedzenia jest zabytkowy Młyn wodny murowany „Nożownia” z przełomu XIX i XX w.
W 1908 r. za czasów, Emila Gerlacha, powstała tu słynna fabryka noży. Przed pierwszą wojną światową zaprzestano produkcji noży, a w budynku nożowni założono młyn składający cię z jednego założenia kamieni i jagielnika. W 1922 r. produkcyjną część budynku podwyższono, tworząc dodatkową kondygnację w której zainstalowano dwie pary walców oraz dwa cylindry odsiewające, elewatory i ślimacznice, a do czyszczenia zboża łuszczarkę i tryjer. Koło wodne zastąpiono turbiną leżącą. Około 1937 r. założono dodatkowy silnik spalinowy o mocy 10 KM i przeprowadzono modernizację młyna. Miasto to znajduje się na szlaku turystycznym: „Industrialne Mazowsze”.
Niestety można tam dojechać tylko samochodem. Szkoda że nie ma dojazdu autobusem prywatnym. Nie każdy ma możliwość dojazdu samochodem, nie wszyscy chcą go mieć z różnych powodów. Gdyby był lepszy to wszyscy by skorzystali . Kierowcy bo by mieli pracę, władze gmin i powiatu ponieważ zarobiły by na biletach autobusowych. Niestety władze często nie biorą pod uwagę potrzeb mieszkańców i turystów tylko układają rozkłady jak chcą. Gdyby dojazd były lepszy uważam że to pozytywnie wpłynęło by na rozwój turystki na tym obszarze. Właściele młyna mieli by dodatkowy zarobek. Kierowcy autobusów mieli by pracę a władze gminy pieniądze z biletów. Niestety władze często wychodzą z założenia że transport publiczny jest potrzebny tylko pomiędzy największymi miastami a te mniejsze są odcięte od niego nawet jeśli są tam zabytki warte odwiedzenia. Każdy traci. Na pewno jest dużo osób z Polski i z za granicy które chciałby zobaczyć ten zabytkowy młyn ale rezygnują właśnie z powodu braku dojazdu komunikacją zbiorową. Warto pochylić się nad tym tematem aby w przyszłości był dobry dojazd do tego miejsca. Za granią władze  na różncyh szczebalch potrafią się porozumieć aby zapenwić transpot publiczny do mniejszych  ale ciekawych miast.  Nie wszedzie musi być kolej bo to są duże koszta. Ale autobusy powinny jeźdźić również do tych mniej znanych ale również  małych miasteczek  z wyjątkowymi zabytkami. 
Wszyscy by tylko na tym skorzystali, zwiększyłby się ruch turystyczny w powiecie, były by większe wpływy do budżetu powiatu, ludzie mieli by pracę przy obsłudze młyna kierowcy nie musieli by szukać pracy w innych miastach. Najwidoczniej władzom gminy i powiatu nie zależy na rozwoju turystyki i zwiększeniu możliwości zarobku dla ludzi.

Obory

W dniu 7.11.2025 odwiedziłam Obory- wieś sołecką w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie piaseczyńskim, w gminie Konstancin-Jeziorna. Możemy tam dojechać komunikacją miejska z : Piaseczna, Konstancina Jeziorna, Szymanowa, Góry Kalwarii, Baniochy i kilku innych.
Najbardziej znane zabytki to:
• Dwór w Oborach – wybudowany w miejscu pierwotnego drewnianego dworu, wzniesiony w latach 1681–1688 przez Jana z Wielopola. Zamieszkała w nim siostra królowej Marysieńki. Po 1751 r. dwór przebudowano, restaurowano w latach 1785–1791 i po raz kolejny przebudowano w 1893 r. pod kierunkiem Władysława Marconiego. Obecnie jest to budynek murowany, parterowy, z mieszkalnym poddaszem. Posiada układ wnętrz dwutraktowy, z holem, sienią, klatką schodową na osi. W styczniu 2020 roku podano, że dwór przeszedł w ręce Fundacji Rodziny Staraków, która zamierza go wyremontować i przeznaczyć na cele publiczn
• Browar- Zabudowania dawnego browaru, zaprojektowanego przez Władysława Marconiego pod koniec XIX w., należały do wpisanego do rejestru zabytków zespołu dworskiego. Piwo pod marką Browar Konstancin nigdy jednak nie było tu produkowane. Mimo wszystko warto pamiętać, że Obory mają długie tradycje piwowarskie, sięgające według niektórych źródeł XVIII w. Obiekty starego browaru zachowane są w doskonałym stanie, a jego wnętrza przystosowane zostały do celów mieszkalnych. Obiekt stanowi własność prywatną.
Polecam każdemu odwiedzić tą wieś. Możemy tam pospacerować , odpocząć. Szkoda tylko że taki zabytkowy budynek z historią jak browar nie jest udostępniony zwiedzającym. Budynki są w dobrym stanie. Można jedną część przeznaczyć na jakaś małą restaurację z historią.

Międzyborów
W dniu 29.10.2025 odwiedziłam Międzyborów- wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie grodziskim, w gminie Jaktorów. Możemy tam dojechać pociągiem z wielu miast położonych w województwie mazowieckim: z Warszawy, Pruszkowa, Parzniewa, Skierniewic i wielu innych. Najważniejsze zabytki to:
• Stary Dworzec Kolejowy- Niewielki budynek dworca wzniesiony został w latach 1911–1913 na trasie Kolei Warszawsko‑Wiedeńskiej. Dzisiaj w odnowionym obiekcie znajdują się sklep firmowy jednej z regionalnych piekarni oraz kasa biletowa PKP. Sam przystanek kolejowy Międzyborów występował jako nieotwarty, pod nazwą Czarny Borek, w rozkładach jazdy na lato 1929 i zima 1929/1930. W rozkładzie jazd na lato 1930 widniał już pod szyldem Międzyborów. Stacja zaczęła funkcjonować w sezonie zima 1930/1931.
• Zespół przyrodniczo-krajobrazowy Wydmy Międzyborowskie- położony jest on w niewielkiej odległości od stacji PKP. Powstały one ok. 11 - 12 tysięcy lat temu podczas ustąpienia lodowca. Chodzi o ostatnie zlodowacenie północnopolskie, zwane także bałtyckim. Wywiewane piaski tworzyły wtedy wydmy eoliczne. Paraboliczna forma wydmy, z ramionami skierowanymi przeciwnie do przeważającego wiatru z kierunku północno-zachodniego, charakterystyczna jest dla klimatu wilgotnego. Te wydmy nie są ruchome. Ustabilizowały się z powodu trwale porastającej je roślinności. Głównie drzew - sosny pospolitej, dębu szypułkowego, brzozy brodawkowatej, grabu pospolitego, wiązu szypułkowego. Ale i krzewów, podszytowi, a także roślinności terenów podmokłych. Wszystko to tworzy bardzo prozdrowotny mikroklimat - lasy mieszane rosnące na podłożu piaszczystym i pofałdowanym. Na terenie wydm znajduje się ścieżka dydaktyczna pokazująca ich najciekawsze fragmenty, m.in. 160-letnią pomnikową sosnę i Krzyż Powstańców 1863 r.

Miejscowość ta znajduje się na szlaku turystycznym: „Industrialne Mazowsze ".
Polecam każdemu zobaczyć to miejsce. Możemy tam odpocząć, zrelaksować się, przekonać się ze wydmy możemy zobaczyć nie tylko nad morzem ale również w lesie w innym województwie.

Grodzisk Mazowiecki

W dniu 26.10.2025 odwiedziłam Grodzisk Mazowiecki- miasto w Polsce położone w województwie mazowieckim, w powiecie grodziskim. Możemy tam dojechać pociągiem z wielu miast polskich np. Warszawy, Pruszkowa, Milanówka, Łodzi, Poznania, Pilawy oraz wielu innych. Na terenie miasta jest kilka linii autobusowych dzięki którym możemy dostać się do grodziska z miejscowości położonych w pobliżu. 
Miasto to ma wiele zabytków. Najważniejsze z nich to:
• Kościół parafialny pw. św. Anny, pl. Zygmunta Starego (nr rej.: 1028/451/62 z 23.03.1962), XVII-XIX, ufundowany w 1687 r. przez Wojciecha Mokronoskiego herbu Bogoria, kasztelana rawskiego; murowany, wybudowany w stylu późnobarokowym, później stopniowo rozbudowywany; pod koniec XIX wieku przez architekta Bronisława Żochowskiego, który dostawił nawy boczne (1884–1889) i zachowaną do dziś dzwonnicę; we wnętrzu wyposażenie manierystyczne, barokowe, klasycystyczne, głównie z XVII i XVIII wieku; w tym liczne epitafia m.in. Okuniów z początku XVII w. i Mokronoskich z lat 1616–1911; w ołtarzu głównym obraz „Ukrzyżowanie”, którego autorem był pochodzący z Neapolu Filippo Castaldi, mieszkający na przełomie XVIII/XIX w. na grodziskiej plebanii, we wnętrzu inne jego obrazy: „św. Józef z Dzieciątkiem”, „św. Anna z rodzicami”, „św. Roch”.
• Willa „Foksal” z 1845 r., uważana za pierwszy dworzec (w rzeczywistości dom dla podróżnych); sylwetką nawiązuje do dawnej lokomotywy; wybudowana przez rodzinę Mokronoskich w 1845-46 roku z przeznaczeniem na dom zajezdny do dzisiaj stanowi ozdobę Parku im. hr. Skarbków; obecnie mieści się w niej siedziba oddziału Archiwum Państwowego w Warszawie.
• Izba Tradycji EKD/WKD im. Tadeusza Gawrońskiego w Grodzisku Mazowieckim – muzeum prowadzone i powołane przez Warszawską Kolej Dojazdową dnia 11 grudnia 2002 roku. Ekspozycja poświęcona jest historii Elektrycznych Kolei Dojazdowych oraz Warszawskiej Kolei Dojazdowej.
• Fabryka „Elephant” z ponad 100–letnią historią wciąż działa! Została założona w 1897 r. na bazie istniejącego tu młyna zbożowego. Początkowo wytwarzano tu osełki do ostrzenia kos. W 1923 r. rozpoczęto produkcję narzędzi ściernych. Był to wówczas pierwsza i przez długi czas jedyna tego typu fabryka w Polsce. Jej właścicielem było Towarzystwo Komandytowe Haeberle i Spółka. W 2014 r. na bazie majątku powstała Fabryka Tarcz Ściernych Sp. z o. o. Niestety w Internecie nie ma żadnych fotografii ani informacji z numerem budynku fabryki więc nie widziałam jej.  Miejscowość ta znajduje się na szlaku turystycznym: „Industrialne Mazowsze ".
Polecam każdemu odwiedzić to miasto. Możemy tam pospacerować, odpocząć, zjeść coś dobrego po zwiedzaniu miasta. Szkoda tylko że nie ma żadnych informacji o fabryce tarcz ściernych, Nie wiadomo gdzie jest ona położona, więc nie można jej zobaczyć nawet z zewnątrz. Uważam że powinna być możliwość zobaczenia tego obiektu choćby z zewnątrz, który jest ważny dla miasta. W Internecie są tylko ogólne informacje, bez szczegółowego adresu i fotografii budynku. Bez tego trudno ją znaleźć.